The Majesty and Glory of Your Name

Composer: Tom Fettke
Author: Linda Lee Johnson
Publisher: Norman Clayton Publishing Company
Scripture Allusion: Psalm 8

When I gaze into the night skies
And see the work of Your fingers;
The moon and stars suspended in space.
Oh what is man that You are mindful of him?



You have given man a crown of glory and honor,
And have made him a little lower than the angels.
You have put him in charge of all creation:
The beasts of the field,
The birds of the air,
The fish of the sea.
But what is man, oh, what is man that You are mindful of him?

O Lord, our God, the majesty and glory of Your name
Transcends the earth and fills the heavens.
O Lord, our God, little children praise You perfectly,
And so would we and so would we.

Alleluia, Alleluia, the majesty and glory of Your name.
Alleluia, Alleluia, the majesty and glory of Your name.
Alleluia, Alleluia, Alleluia, Alleluia,
Alleluia, Alleluia, Alleluia, Alleluia!

Pinoy Fiesta sa UAE

Sa kauna-unahang pagkakataon, nagkaroon ng selebrasyon ng Pistang Pinoy sa Sharjah, UAE nitong January 22, 2010. (Balita ko pati Dubai at Fujaihra ay nagdiwang din ng Fiesta).

Ang pistang Pinoy na ito ay bilang pagbibigay-pugay sa Mahal Na Sto. Niño Hesus.
Para sa mga Katoliko, ito ay isang pambansang pagdiriwang, sapagkat halos buong bansang Pilipinas ay may kaniya-kaniyang paraan ng pagdiriwang para sa Sto.Niño.
Para sa mga hindi Katoliko, ang Pistang Pinoy ay bahagi na nga rin ng ating kulturang Pinoy.


Find more photos like this on Filipino Community Pastoral Council


Iba't ibang lugar sa Pinas, kaniya-kaniyang makukulay na pagdiriwang ng kapistahan ng Sto.Niño. Merong Sinulog Festival, Ati-Atihan Festival, Karakol Festival, Dinagyang Festival, Binanog Festival...saang dako ka man ng Pilipinas, me pagdiriwang para kay Sto.Niño.

Nitong nagdaang Biyernes lamang ay ipinagdiwang nga dito sa Sharjah ang Pistang Pinoy para kay Pit.Sr.Sto.Niño. Nakaka-aliw na muling madinig sa ibayong lupain ang mga hiwayang "HALA BIRA, HALA BIRA!!!" sa saliw ng tambol at sabay sayawan sa kalsada ng mga pintadong mga bata. Pinoy na pinoy diba?

Sabi nga ng ibang kasamahan ko, namiss nila bigla ang Cebu, ang Ilo-ilo, ang Tondo, ang Cavite, at kung saan-saang lugar kung saan makukulay talaga ang Pistang ito.


At bilang karagdagang pagpapakita ng Pistang Pinoy, me Filipiniana Song & Dance din gaya ng "Kalesa", "Manila" ng Hotdogs, Maglalatik, at Sayaw sa Banga.


Magandang pagdiriwang, ang lahat ay masaya.

Pero wag ka, masaya din ang paghahanda, preparations, meetings, pagpupuyat para maidaos ang kapistahang ito.
Merong din talagang Hermano Mayor at Kumites de Festihos.
Mula sa pag-canvass,pag-gawa at pagkabit ng mga banderitas...bayanihan yan 'tol.
mga kakilala at hindi mo kakilala, tumutulong sa pag-kakabit ng baderitas. Nagkaka-isang Filipino Spirit ika nga.
Solicitations, food preparations, meetings, meetings, and meetings, practice, practice, and more practice, para sa kalahating araw na pagdiriwang.

Sa kapistahang ito, maraming naging bagong kaibigan, dumami ang bagong kakilala...at higit sa lahat, nakita ng ibang mga lahi ang pag-kakaisa nating mga Pinoy.

VIVA SENIOR STO. NIÑO - Para sa mga PINOY ito.
VIVA SENIOR STO. NIÑO - Para sa mga OFW ito.
VIVA SENIOR STO. NIÑO - Para sa mga PINOY ito.

Simba, Samba, Simbahan

Sa atin sa Pilipinas, minsan or madalas binabalewala natin ang Celebration of the Eucharist. Sabi natin, nandyan lang naman ang Diyos e. He can wait and He can forgive. What happens is hindi buo ang pamilya kapag nagsisimba, madalas kanya-kanya, madalas wala ang asawang lalake, at madalas din kapag kasama ang asawang lalake, palagi namang nasa labas ng simbahan.

We always take for granted whatever is freely given unto us. Nakagisnan na natin ang mga simbahan na yan. Nakagisnan na natin ang pagsisimba (o ang hindi pagsisimba).

Sa mga lugar gaya dito sa Gitnang Silangan, sa unang pagdating mo dito ay hahanapin mo ang simbahan, me simbahan ba dito?, anong oras ang misa? me Tagalog mass ba?

I'd like to share my observations here in UAE, particularly Sharja. Sakay ka lang sa taxi, sabihin mo "Church", at dadalhin ka nila doon...at kapag nasa lugar ka na, hindi mo pa alam...bakit? Hinahanap mo kasi ang KRUS sa simbahan....e walang krus sa labas ang simbahang dito.

Ang misang Tagalog ay tuwing Biyernes. Pagpasok mo sa simbahan, you could not but be amazed of the number of Filipino faithfuls attending the Holy Mass...punong puno ang simbahan, nag-aawitan ang lahat...me choir, pero ang lahat ng tao ay umaawit at nagpupuri sa Diyos...ang mga tao ang simbahan.

Upon greetings of peace, akala mo mga kakilala mo na ng matagal ang mga nasa paligid mo na bumabati sa iyo, at binabati mo rin naman.
Upon receipt of Holy Communion, sasabihin mo sa sarili mo,"Lord, thanks for being here in this place".

And then you would realize, ang "simbahan" pala ay hindi ang physical na kaanyuan ng structure, hindi ang gusali, ito pala ay ang mga nasa "loob" nito; ang mga taong nagsisimba, sila ang simbahan. Nasa "loob" natin ang simbahan at nasa pagiging-isa nating mga mananampalataya; iyan ang simbahan, tayo ang simbahan.

And I realized, tatawagan or itetext ko ang asawa ko sa Pinas upang magsimba din sila ng mga anak namin doon......and they would hear the same Gospel Reading, and maybe the same theme of Homily...And then I realize, magkaisa pa rin kami ng asawa ko in walking through faith...kahit na magkalayo kami physically...

And thus the Eucharist found a new meaning in our lives, in our married life, in our family life.